Tijdens een druk bezochte presentatie op 8 mei jl. op de Rotterdamse Academie van Bouwkunst heeft Anneke Heins haar afstudeerpresentatie gehouden over het onderwerp: ‘De Vakschool, een nieuwe motor voor een achterstandsbuurt, die op haar beurt dient als motor voor de ontwikkeling van kinderen.’
Onderwijs speelt een belangrijke rol bij het opvoeden van onze kinderen. Binnen vakonderwijs vindt weinig vernieuwing plaats voor wat betreft onderwijs en huisvesting. Het lijdt aan een gebrek aan populariteit. Dit staat in contrast met de maatschappelijke schreeuw om vakmensen.
In deze afstudeeropgave onderzocht Anneke hoe het onderwijs op een vernieuwde manier ingericht kan worden, waarbij vakonderwijs op jonge leeftijd zijn intrede doet en de interactie met de maatschappij een kerneigenschap is.
Visie.
De meest vernieuwende gedachten tot nu toe zijn die van Rotterdam Vakmanstad, opgericht door Henk Oosterling. RVS staat voor een integrale aanpak, waarin economische, educatieve, sociale en culturele trajecten met elkaar worden verknoopt in netwerken. Het overkoepelende doel is het versterken en vergroten van de ontplooiingskansen en talanten van Rotterdammers, waarbij de nadruk ligt op jongeren en Vakmanschap of skills centraal staan. De kern van het onderwijs van RVS gaat over de cycli van het leven met vier lijnen; JUDO: ‘Van overgewicht naar overwicht en evenwicht’, KOKEN: ‘Goed voeden en opvoeden’, ECOLOGIE: ‘Afvallen, geen afval’ en FILOSOFIE: ‘Van filosofie naar ecosofie’.
De kracht zit hierbij in het feit dat kinderen, in basis, in contact worden gebracht met zichzelf, de natuur en hun eigen skills, om van daaruit vertrouwen te putten om te bouwen aan een stabiele toekomst.
In de opgave gaat Anneke nog een stap verder door te onderzoeken hoe echt de connectie met de buurt gemaakt kan worden, waarbij zowel de buurt als de kinderen profiteren; door de school onderdeel te laten zijn van de buurt en uit te breken uit het huidige gesloten schooldiscours. Het betrekken van de buurt zal een fundamenteel onderdeel zijn van het vakonderwijs.
Het fundament ligt in de gelijkwaardigheid. Tussen een toekomstig arts en een tegelzetter bestaat geen onderscheid, ze moeten allebei leren hoe je respectvol en gelijkwaardig met elkaar leeft. Naast deze sociale componenten introduceert Anneke techniek en ambacht binnen het lesprogramma om de waardevolle overgang tussen micro- en macro niveau beter te kunnen faciliteren.
De (externe) critics waren: Helena Casanova (Casanova + Hernandez) en Oana Rodes (Shift architecture urbanism) en Jeroen Vissersch (RAvB).